W listopadzie troszke sie dzieje.... w flamencowym świecie.
W Studio Flamenco w Warszawie 6-10 listopada oraz we Wrocławiu 12-15 listopada 2009 w Centrum Kultury Agora
odbeda się warsztaty z Pilar Montoya “La Faraona" - córką legendarnego tancerza Farruco. Jej ojciec nazywał ja "Matką Bulerii".
I właśnie poprowadzi warsztaty z buleria!!!!
Polecam - film dosc stary ale wart obejrzenia:
Wiecej na:
Zrodlo: yoputube.com; flamenco.org.pl
poniedziałek, 2 listopada 2009
Warsztaty w Trianie oraz koncert Pena Flamenca - listopad 2009
IX.Peña Flamenca TRIANA
Triana donosi ;-)
Zapraszamy na kolejną, dziewiątą już, edycję projektu Peña Flamenca TRIANA.
Tym razem gościmy artystów z Jerez de la Frontera, więc bedzie sporo por bulerias...
Tytuł koncertu : "Jerez de la Frontera - la cuna del arte flamenco"
6 i 8 listopada (piątek i niedziela) godz. 20.00
Warszawa, Instytut Cervantesa ul. Nowogrodzka 22
występują:
Coral de los Reyes (Jerez de la Frontera) - śpiew
Fernando Galan (Jerez de la Frontera) - taniec
Arturo El Polaco (Los Payos) - gitara
Marta Robles - taniec
bilety: 40 zł., ulgowe - 35 zł. (dostępne w Trianie dla uczestników kursów)
rezerwacje: flamenco@lospayos.pl
Napisane przez: Admin
01-11-2009
warsztaty 4-5 listopada
Gorąco zapraszamy do udziału w warsztatach, które poprowadzą:
śpiewaczka Coral de los Reyes oraz tancerz Fernando Galan. Artyści z pochodzą z Jerez de la Frontera,
miasta w którym od zawsze króluje buleria. Mamy więc okazje posmakować słynnej bulerias de Jerez, z jej lekkością, wdziękiem i humorem. Ponadto, korzystając z obecności męskiego pierwiastka, spróbujemy również farruki...
Termin: 4 - 5 listopada (środa i czwartek)
Plan:
Fernando taniec farruca IV 17.30 - 18.45 sala Triana
Coral śpiew farruca 18.50 - 20.05 kawiarenka
Fernando taniec bulerias IV 18.50 - 20.05 sala Triana
Coral śpiew bulerias 20.15 - 21.30 kawiarenka
Fernando taniec bulerias III 20.15 - 21.30 sala Triana
Ceny:
Jeden kurs: 130 zł.
Dwa kursy: 250 zł.
Trzy: 350 zł.
Zapisy: flamenco@triana.pl
Zaliczka: 50 zł. od kursu
Triana donosi ;-)
Zapraszamy na kolejną, dziewiątą już, edycję projektu Peña Flamenca TRIANA.
Tym razem gościmy artystów z Jerez de la Frontera, więc bedzie sporo por bulerias...
Tytuł koncertu : "Jerez de la Frontera - la cuna del arte flamenco"
6 i 8 listopada (piątek i niedziela) godz. 20.00
Warszawa, Instytut Cervantesa ul. Nowogrodzka 22
występują:
Coral de los Reyes (Jerez de la Frontera) - śpiew
Fernando Galan (Jerez de la Frontera) - taniec
Arturo El Polaco (Los Payos) - gitara
Marta Robles - taniec
bilety: 40 zł., ulgowe - 35 zł. (dostępne w Trianie dla uczestników kursów)
rezerwacje: flamenco@lospayos.pl
Napisane przez: Admin
01-11-2009
warsztaty 4-5 listopada
Gorąco zapraszamy do udziału w warsztatach, które poprowadzą:
śpiewaczka Coral de los Reyes oraz tancerz Fernando Galan. Artyści z pochodzą z Jerez de la Frontera,
miasta w którym od zawsze króluje buleria. Mamy więc okazje posmakować słynnej bulerias de Jerez, z jej lekkością, wdziękiem i humorem. Ponadto, korzystając z obecności męskiego pierwiastka, spróbujemy również farruki...
Termin: 4 - 5 listopada (środa i czwartek)
Plan:
Fernando taniec farruca IV 17.30 - 18.45 sala Triana
Coral śpiew farruca 18.50 - 20.05 kawiarenka
Fernando taniec bulerias IV 18.50 - 20.05 sala Triana
Coral śpiew bulerias 20.15 - 21.30 kawiarenka
Fernando taniec bulerias III 20.15 - 21.30 sala Triana
Ceny:
Jeden kurs: 130 zł.
Dwa kursy: 250 zł.
Trzy: 350 zł.
Zapisy: flamenco@triana.pl
Zaliczka: 50 zł. od kursu
Światła sceny "Scenter Stage"
Wreszcie mam chwile wolnego i oglądam wszystkie mozliwe filmy taneczne jakie mi wpadna w ręce. W ten weekend padło na "Światła sceny" (1999).
Fabula filmu jest prosta. Bo w sumie w filmach tanecznych raczej nie chodzi o skomplikowana akcje, a o taniec ;-)
Twórcy:
Reżyseria - Nicholas Hytner
Scenariusz - Carol Heikkinen
Zdjęcia - Geoffrey Simpson
Scenografia - David Gropman
Montaż - Tariq Anwar
Kostiumy - Ruth Myers
Produkcja - Laurence Mark
Casting - Daniel Swee
Dekoracja wnętrz - Susan Bode
Dyrektor artystyczny - Peter Rogness
Obsada:
Amanda Schull - Jody Sawyer
Zoe Saldana - Eva Rodriguez
Susan May Pratt - Maureen
Peter Gallagher - Jonathan Reeves
Donna Murphy - Juliette Simone
Debra Monk - Nancy
Ethan Stiefel - Cooper Nielson
Sascha Radetsky - Charlie
Julie Kent - Kathleen
Ilia Kulik - Sergei
Eion Bailey - Jim
Shakiem Evans - Erik
Elizabeth Hubbard - Joan Miller
Victor Anthony - Thomas
Film opowiada o marzeniach uczniów Amerykanskiej Szkoły Baletowej - karierze, obsadzie w zespole baletowym. Oczywiście dojście do tych marzeń wymaga poświecenia i cieżkiej pracy. Ale nie tylko liczy się technika, a serce ;-)
Goraco polecam, milo spedzony czas dla wielbicieli tańca.
Ujela mnie kreacja Amandy Shuli (Jody Sawyer),Ethana Stiefel (Cooper Nilson), Zoe Saldana (Eva Rodriguez) - fantastyczny taniec.
Zrodlo: Onet.pl, Stopklatka.pl i http://filmytaneczne.ovh.org/swiatlasceny.php
poniedziałek, 27 lipca 2009
Gdański Festiwal Tanca
Juz w sierpniu Gdansk stanie sie stolica tanca.
17 sierpnia rusza Gdański Festiwal Tanca.
Festiwal potrwa 2 tygodnie.
Program Gdańskiego Festiwalu Tańca jest bardzo bogaty – coś dla siebie znajdą tu wielbiciele teatru, projektów twórczych i społecznych, a także profesjonalni tancerze. Na scenie wystąpią twórcy polscy i zagraniczni.
W ramach festiwalu odbędzie się również międzynarodowy konkurs na spektakl w dziedzinie tańca współczesnego.
Pokazom będą towarzyszyły projekcje filmów tanecznych oraz spotkania z ich twórcami.
Klub Żak zaprasza do udziału w Baltic Movement Contest 2009 - międzynarodowym konkursie na spektakl z dziedziny szeroko pojętego tańca współczesnego. Konkurs skierowany jest do tancerzy i zespołów tańca współczesnego z krajów należących do Euroregionu Bałtyk.
Główną ideą Konkursu jest pobudzenie nowego „ruchu” tanecznego i współpracy pomiędzy artystami i ośrodkami promującymi taniec w Euroregionie Bałtyk. Celem Baltic Movement Contest jest tropienie wybitnych i nowatorskich propozycji sztuki tańca oraz wspieranie twórców, którzy poszukują dróg zaistnienia na międzynarodowej scenie. Celem Konkursu jest także stworzenie na gruncie polskim platformy prezentacji dokonań twórców tańca z krajów nadbałtyckich. Do Konkursu można zgłaszać spektakle, których premiera odbyła się w terminie między 1 stycznia 2006 a 31 grudnia 2008, nie krótszych niż 15 minut oraz pozwalające na publiczną prezentację z udziałem widowni w warunkach technicznych Sali Suwnicowej Klubu Żak. Termin nadsyłania zgłoszeń na Konkurs upływa 30 kwietnia 2009 (szczegóły w regulaminie konkursu).
Finałowa część Konkursu Baltic Movement Contest odbędzie się w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca 2009 w terminie 17 - 30.08.2009. Nawiązując do tradycji festiwali i zdarzeń promujących trójmiejskie środowisko taneczne, takich jak: Bałtycki Uniwersytet Tańca, Dance EXplosions i Gdańska Korporacja Tańca, pragniemy stworzyć festiwal, który zjednoczy twórców i miłośników tańca z Gdańska, Polski i całej Europy we wspólnym świętowaniu podczas ponad dwutygodniowej imprezy o bogatym programie artystycznym i edukacyjnym.
W programie Gdańskiego Festiwalu Tańca 2009 znajdą się przedstawienia polskich i zagranicznych teatrów, warsztaty dla różnych grup wiekowych i rożnych poziomów zaawansowania, projekty twórcze i projekty społeczne, coaching projects dla profesjonalnych tancerzy i choreografów oraz niezapomniane imprezy taneczne w Klubie Żak. Prezentacje wybitnych zespołów i artystów tańca współczesnego z czterech stron świata odbywać się będą w Klubie Żak, w Teatrze Muzycznym w Gdyni i w Teatrze Wybrzeże.
Festiwal będzie promować twórczość artystów trójmiejskich. W ramach prezentacji Trójmiejskiej Korporacji Tańca zobaczymy m.in.: Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Okazjonalny, zespół Good Girl Killer, Teatr Tańca i Muzyki Kino Varatino, Teatr Fizyczny Iwony Gilarskiej, Teatr Amareya, Lenę Majewską.
Publiczność festiwalowa będzie miała okazję zapoznać się z najciekawszymi produkcjami polskich zespołów z ostatniego sezonu. Wśród prezentacji szczególnie ciekawie zapowiadają się dwa wieczory zatytułowane „Solo Act”, podczas których zaprezentujemy najciekawsze, naszym zdaniem, spektakle solowe powstałe w ostatnich latach, m.in.: Kenneh Flak, Iwona Olszowska i Dominika Knapik. Publiczność festiwalu będzie mogła zobaczyć także pięć produkcji, które powstają w ramach projektu Klubu Żak „rezydencja / premiera 2009”.
Festiwalowi towarzyszyć będzie przegląd najlepszych filmów z gatunku Kina Tańca, które będą prezentowane w kinie Klubu Żak. Podczas festiwalu odbędą się także Targi Tańca, podczas których artyści z Polski i zagranicy będą mogli zaprezentować swoją działalność.
Festiwal podsumuje wielka taneczna feta „3-MIASTO TAŃCZY”, w której wezmą udział uczestnicy warsztatów, pedagodzy, tancerze i wszyscy ci, którzy będą chcieli dołączyć do roztańczonego grona festiwalowego!
Gdański Festiwal Tańca będzie świętem, które przyciągnie uwagę miłośników sztuki tanecznej z całej Europy i przyniesie im niezapomniane wrażenia. Mamy nadzieję, że festiwal zmieni Gdańsk w nadbałtycki i europejski port tańca i wzmocni jego szanse w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
zrodlo Students.pl
17 sierpnia rusza Gdański Festiwal Tanca.
Festiwal potrwa 2 tygodnie.
Program Gdańskiego Festiwalu Tańca jest bardzo bogaty – coś dla siebie znajdą tu wielbiciele teatru, projektów twórczych i społecznych, a także profesjonalni tancerze. Na scenie wystąpią twórcy polscy i zagraniczni.
W ramach festiwalu odbędzie się również międzynarodowy konkurs na spektakl w dziedzinie tańca współczesnego.
Pokazom będą towarzyszyły projekcje filmów tanecznych oraz spotkania z ich twórcami.
Klub Żak zaprasza do udziału w Baltic Movement Contest 2009 - międzynarodowym konkursie na spektakl z dziedziny szeroko pojętego tańca współczesnego. Konkurs skierowany jest do tancerzy i zespołów tańca współczesnego z krajów należących do Euroregionu Bałtyk.
Główną ideą Konkursu jest pobudzenie nowego „ruchu” tanecznego i współpracy pomiędzy artystami i ośrodkami promującymi taniec w Euroregionie Bałtyk. Celem Baltic Movement Contest jest tropienie wybitnych i nowatorskich propozycji sztuki tańca oraz wspieranie twórców, którzy poszukują dróg zaistnienia na międzynarodowej scenie. Celem Konkursu jest także stworzenie na gruncie polskim platformy prezentacji dokonań twórców tańca z krajów nadbałtyckich. Do Konkursu można zgłaszać spektakle, których premiera odbyła się w terminie między 1 stycznia 2006 a 31 grudnia 2008, nie krótszych niż 15 minut oraz pozwalające na publiczną prezentację z udziałem widowni w warunkach technicznych Sali Suwnicowej Klubu Żak. Termin nadsyłania zgłoszeń na Konkurs upływa 30 kwietnia 2009 (szczegóły w regulaminie konkursu).
Finałowa część Konkursu Baltic Movement Contest odbędzie się w ramach Gdańskiego Festiwalu Tańca 2009 w terminie 17 - 30.08.2009. Nawiązując do tradycji festiwali i zdarzeń promujących trójmiejskie środowisko taneczne, takich jak: Bałtycki Uniwersytet Tańca, Dance EXplosions i Gdańska Korporacja Tańca, pragniemy stworzyć festiwal, który zjednoczy twórców i miłośników tańca z Gdańska, Polski i całej Europy we wspólnym świętowaniu podczas ponad dwutygodniowej imprezy o bogatym programie artystycznym i edukacyjnym.
W programie Gdańskiego Festiwalu Tańca 2009 znajdą się przedstawienia polskich i zagranicznych teatrów, warsztaty dla różnych grup wiekowych i rożnych poziomów zaawansowania, projekty twórcze i projekty społeczne, coaching projects dla profesjonalnych tancerzy i choreografów oraz niezapomniane imprezy taneczne w Klubie Żak. Prezentacje wybitnych zespołów i artystów tańca współczesnego z czterech stron świata odbywać się będą w Klubie Żak, w Teatrze Muzycznym w Gdyni i w Teatrze Wybrzeże.
Festiwal będzie promować twórczość artystów trójmiejskich. W ramach prezentacji Trójmiejskiej Korporacji Tańca zobaczymy m.in.: Teatr Dada von Bzdülöw, Teatr Okazjonalny, zespół Good Girl Killer, Teatr Tańca i Muzyki Kino Varatino, Teatr Fizyczny Iwony Gilarskiej, Teatr Amareya, Lenę Majewską.
Publiczność festiwalowa będzie miała okazję zapoznać się z najciekawszymi produkcjami polskich zespołów z ostatniego sezonu. Wśród prezentacji szczególnie ciekawie zapowiadają się dwa wieczory zatytułowane „Solo Act”, podczas których zaprezentujemy najciekawsze, naszym zdaniem, spektakle solowe powstałe w ostatnich latach, m.in.: Kenneh Flak, Iwona Olszowska i Dominika Knapik. Publiczność festiwalu będzie mogła zobaczyć także pięć produkcji, które powstają w ramach projektu Klubu Żak „rezydencja / premiera 2009”.
Festiwalowi towarzyszyć będzie przegląd najlepszych filmów z gatunku Kina Tańca, które będą prezentowane w kinie Klubu Żak. Podczas festiwalu odbędą się także Targi Tańca, podczas których artyści z Polski i zagranicy będą mogli zaprezentować swoją działalność.
Festiwal podsumuje wielka taneczna feta „3-MIASTO TAŃCZY”, w której wezmą udział uczestnicy warsztatów, pedagodzy, tancerze i wszyscy ci, którzy będą chcieli dołączyć do roztańczonego grona festiwalowego!
Gdański Festiwal Tańca będzie świętem, które przyciągnie uwagę miłośników sztuki tanecznej z całej Europy i przyniesie im niezapomniane wrażenia. Mamy nadzieję, że festiwal zmieni Gdańsk w nadbałtycki i europejski port tańca i wzmocni jego szanse w staraniach o tytuł Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
zrodlo Students.pl
wtorek, 21 lipca 2009
5. Festiwal Warszawski Skrzyzowanie Kultur
Juz po raz kolejny we wrzesniu Warszawa stanie się "skrzyzowaniem" i miejscem spotkan roznych kultur. Muzyka swiata zabrzmi w stolicy 13 wrzesnia 2009. Festiwal potrwa tydzien.
PROGRAM 5. FESTIWALU WARSZAWSKIEGO SKRZYŻOWANIE KULTUR
13.09 (niedziela), godz. 11.00, namiot festiwalowy
Koncert dziecięcy z udziałem dzieci z Burkiny Faso, Maroka, Polski i Japonii
13.09 (niedziela), godz. 19.00, Sala Kongresowa
Youssou N'Dour (Senegal), Tcheka (Wyspy Zielonego Przylądka)Gorąco polecam !!!!!!
Youssou N'Dour urodzony w 1959 r. w Dakarze w Senegalu kompozytor, wokalista i instrumentalista, uznawany za najwybitniejszego współczesnego muzyka pochodzącego z Czarnej Afryki. Youssou N’Dour po raz pierwszy zasłynął jako dwunastolatek śpiewający podczas ceremonii religijnych. W wieku 16 lat był już w zasadzie gwiazdą i śpiewał w jednym z najpopularniejszych zespołów lat 70., Etoile De Dakar. W latach 80. jako lider grupy Super Etoile stworzył nowy gatunek afrykańskiej muzyki znanej pod nazwą mbalax, będący połączeniem lokalnych tanecznych rytmów z elementami muzyki Zachodu (jazzu, rocka, funku) i brzmień latynoskich.
Na światowym rynku N’Dour zaistniał dzięki nawiązaniu współpracy z Peterem Gabrielem, udziale w światowym tourneé "Human Rights Now!” Amnesty International u boku gwiazd takich jak Bruce Springsteen, Tracy Chapman i Sting oraz sukcesowi wydanego w 1994 r. singla 7 Seconds, nagranego w duecie z Neneh Cherry. Swoją nowo pozyskaną publiczność, która spodziewała się kolejnych popowych przebojów, artysta wbrew oczekiwaniom szybko wciągnął w krainę tradycyjnej senegalskiej muzyki (album Nothing’s In Vain, 2002) i islamskiej duchowości (album Egypt nagrany we współpracy z Fathy Salama Orchestra, 2004).
W 2005 r. N’Dour jako jedyny Afrykańczyk wystąpił na londyńskiej scenie Live 8, gdzie wykonał 7 Seconds wraz z Dido. Koncert potwierdził jego status najważniejszego współczesnego muzyka Czanej Afryki.
Rokku Mi Rokka ("Dawaj i bierz”), najnowsza płyta artysty z 2007 r., jest kontynuacją jego przygody z muzyką tradycyjną, choć tym razem N’Dour podążył w nieco innym kierunku. Na płycie można usłyszeć elementy bluesa, trochę reggae i odrobinę muzyki kubańskiej. Podczas nagrań płyty Youssou N’Dour powrócił do składu, który stworzył ćwierć wieku temu - Super Etoile - i do starych przyjaciół: Habiba Faye’a (gitara basowa), Babacara "Mbaye Dieye” Faye’a (perkusja) i Papy Oumara Ngomy (gitara), który towarzyszył Youssou w jego muzycznej podróży przez ponad 20 lat.
Galowy koncert Youssou N’Doura podczas 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur (13.09., Sala Kongresowa) będzie jego pierwszym występem w Polsce.
14.09 (poniedziałek), godz. 17.30, namiot festiwalowy
Wernisaż wystawy Joli Lipki "Barwy tradycji"
14.09 (poniedziałek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Ana Moura (Portugalia), Márcio Faraco (Brazylia)
Ana Moura urodziła się w 1980 r. w portugalskim Santarém, tętniącej życiem stolicy prowincji Ribatejo. Uchodzi obecnie za jedną z najważniejszych przedstawicielek młodego pokolenia fado Jako nastolatka miała okazję zaśpiewać na przyjęciu bożonarodzeniowym, na którym znalazło się wielu fadistas (śpiewaków fado) i gitarzystów. Los chciał, że wśród publiczności była sławna Maria da Fé, na której występ Any zrobił duże wrażenie. Jeszcze tego samego wieczora zaprosiła ona Anę, by ta zaśpiewała w jej domu w Sr.Vinho. Był to punkt zwrotny w karierze młodej wokalistki.
W 2003 r. ukazał się pierwszy solowy album Any pt. Guarda-me a Vida na Maoî. Płyta zebrała znakomite recenzje, została świetnie przyjęta przez publiczność zarówno portugalską, jak i międzynarodową. Wokalistka ruszyła w trasę koncertową, śpiewając między innymi w prestiżowym Town Hall w USA.
W czasie, gdy jej europejskie koncerty okazywały się raz za razem niewiarygodnymi sukcesami, Ana zaczęła pracować nad swoim kolejnym albumem zatytułowanym Aconteceu (2004). Dwupłytowe wydawnictwo składa się z dwóch krążków: A Porta do Fado, zawierającego wykonania klasycznego fado, oraz Dentro de Casa z fado tradycyjnym. Album ten, tak jak poprzedni, został zaaranżowany i wyprodukowany przez Jorge Fernando.
W momencie, gdy płyta Aconteceu wchodziła na rynek, Ana Moura została zaproszona do słynnego Carnegie Hall w Nowym Jorku oraz do kilku innych amerykańskich miast. Odbyła również trasę koncertową po Holandii, podczas której wystąpiła m.in. w słynnym Concertgebouw w Amsterdamie. Dała także koncerty waze Francji i w Chinach, była ponadto nominowana do jednej z najbardziej prestiżowych nagród world music - Edison Award.
Mniej więcej w tym samym czasie Tim Ries, saksofonista The Rolling Stones, zachwycony głosem Any, który usłyszał na płycie kupionej w Japonii, zaprosił ją do współtworzenia drugiej płyty w ramach The Rolling Stones Project. W 2007 r. artystkę zaskoczył Mick Jagger i jego zaproszenie do wspólnego wykonania No expectations na stadionie Alvalade XXI, przed 30-tysięczną widownią.
Przyjaźń z gigantami rocka zaowocowała udziałem Tima Riesa w pracy nad trzecim albumem Any Moury, Para Além da Saudade, który ukazał się w pierwszej połowie 2007 r.
Rok 2008 rozpoczął się europejską trasą Moury po Holandii, Belgii, Francji, Niemczech i Hiszpanii, a także kilkoma koncertami w Portugalii, m.in. pierwszymi występami w dwóch najbardziej prestiżowych i magicznych salach Portugalii - Coliseu do Porto i Coliseu dos Recreios w Lizbonie. Artystka zdobyła także tego roku Podwójną Platynową Płytę za sprzedaż 40 tys. egzemplarzy Para Além da Saudade, które stało się jedną z najpopularniejszych płyt z muzyką fado w historii.
href="http://www.myspace.com/anamourafado">
15.09 (wtorek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Orishas (Kuba), Sister Fa (Senegal)
16.09 (środa), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Master Musicians of Jajouka featuring Bachir Attar (Maroko), Kwadrofonik (Polska)
17.09 (czwartek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Al Andaluz Project (Hiszpania), Mosaic (Polska)
W epoce Al Andalus (lub Al-Ándalus) mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego wyznający islam, judaizm i chrześcijaństwo żyli razem w społeczeństwie słynącym z tolerancji, dostatku, kwitnących sztuki i nauki. Projekt Al Andalus ma na celu przywołanie na nowo tych aspektów życia w dawnej Hiszpanii.
Współpraca trzech zespołów, które miały znaczący wkład w odrodzenie muzyki średniowiecznej (Estampie), śródziemnomorskiej (L'Ham de Foc) i sefardyjskiej (Amán Amán) dojrzała podczas wzajemnych wizyt w Walencji, Sewilli i Monachium. Trzy całkowicie różne kobiece głosy (Sigi Hausen z Estampie, Mara Aranda z L´Ham de Foc i Iman al Kandoussi), śpiewając na przemian solowe linie wokalne i partie chórków, reprezentują trzy różne kultury oraz trzy odmienne sposoby odczuwania i przekazywania emocji poprzez muzykę.
Wielkie umiejętności i charyzma muzyków służą budowaniu zespołu bez utraty głębi i autentyczności ich sztuki, a za to z ogromnym szacunkiem dla sefardyjskiego, arabsko-andaluzyjskiego i chrześcijańskiego dziedzictwa muzycznego.
Podczas 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur zespół wystąpi wspólnie z polską grupą Mosaic.
href="http://www.myspace.com/alandaluzproject1">
18.09 (piątek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Vishwa Mohan Bhatt (Indie), Indialucia (Polska/Hiszpania/Indie)
19.09 (sobota), godz. 17.00, namiot festiwalowy
koncert finałowy uczestników warsztatów
19.09 (sobota), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Farafina (Burkina Faso), koncert mistrzów warsztatów muzycznych
Zrodlo:estrada.pl, youtube.com. wikipedia.pl, myspace.com
PROGRAM 5. FESTIWALU WARSZAWSKIEGO SKRZYŻOWANIE KULTUR
13.09 (niedziela), godz. 11.00, namiot festiwalowy
Koncert dziecięcy z udziałem dzieci z Burkiny Faso, Maroka, Polski i Japonii
13.09 (niedziela), godz. 19.00, Sala Kongresowa
Youssou N'Dour (Senegal), Tcheka (Wyspy Zielonego Przylądka)Gorąco polecam !!!!!!
Youssou N'Dour urodzony w 1959 r. w Dakarze w Senegalu kompozytor, wokalista i instrumentalista, uznawany za najwybitniejszego współczesnego muzyka pochodzącego z Czarnej Afryki. Youssou N’Dour po raz pierwszy zasłynął jako dwunastolatek śpiewający podczas ceremonii religijnych. W wieku 16 lat był już w zasadzie gwiazdą i śpiewał w jednym z najpopularniejszych zespołów lat 70., Etoile De Dakar. W latach 80. jako lider grupy Super Etoile stworzył nowy gatunek afrykańskiej muzyki znanej pod nazwą mbalax, będący połączeniem lokalnych tanecznych rytmów z elementami muzyki Zachodu (jazzu, rocka, funku) i brzmień latynoskich.
Na światowym rynku N’Dour zaistniał dzięki nawiązaniu współpracy z Peterem Gabrielem, udziale w światowym tourneé "Human Rights Now!” Amnesty International u boku gwiazd takich jak Bruce Springsteen, Tracy Chapman i Sting oraz sukcesowi wydanego w 1994 r. singla 7 Seconds, nagranego w duecie z Neneh Cherry. Swoją nowo pozyskaną publiczność, która spodziewała się kolejnych popowych przebojów, artysta wbrew oczekiwaniom szybko wciągnął w krainę tradycyjnej senegalskiej muzyki (album Nothing’s In Vain, 2002) i islamskiej duchowości (album Egypt nagrany we współpracy z Fathy Salama Orchestra, 2004).
W 2005 r. N’Dour jako jedyny Afrykańczyk wystąpił na londyńskiej scenie Live 8, gdzie wykonał 7 Seconds wraz z Dido. Koncert potwierdził jego status najważniejszego współczesnego muzyka Czanej Afryki.
Rokku Mi Rokka ("Dawaj i bierz”), najnowsza płyta artysty z 2007 r., jest kontynuacją jego przygody z muzyką tradycyjną, choć tym razem N’Dour podążył w nieco innym kierunku. Na płycie można usłyszeć elementy bluesa, trochę reggae i odrobinę muzyki kubańskiej. Podczas nagrań płyty Youssou N’Dour powrócił do składu, który stworzył ćwierć wieku temu - Super Etoile - i do starych przyjaciół: Habiba Faye’a (gitara basowa), Babacara "Mbaye Dieye” Faye’a (perkusja) i Papy Oumara Ngomy (gitara), który towarzyszył Youssou w jego muzycznej podróży przez ponad 20 lat.
Galowy koncert Youssou N’Doura podczas 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur (13.09., Sala Kongresowa) będzie jego pierwszym występem w Polsce.
14.09 (poniedziałek), godz. 17.30, namiot festiwalowy
Wernisaż wystawy Joli Lipki "Barwy tradycji"
14.09 (poniedziałek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Ana Moura (Portugalia), Márcio Faraco (Brazylia)
Ana Moura urodziła się w 1980 r. w portugalskim Santarém, tętniącej życiem stolicy prowincji Ribatejo. Uchodzi obecnie za jedną z najważniejszych przedstawicielek młodego pokolenia fado Jako nastolatka miała okazję zaśpiewać na przyjęciu bożonarodzeniowym, na którym znalazło się wielu fadistas (śpiewaków fado) i gitarzystów. Los chciał, że wśród publiczności była sławna Maria da Fé, na której występ Any zrobił duże wrażenie. Jeszcze tego samego wieczora zaprosiła ona Anę, by ta zaśpiewała w jej domu w Sr.Vinho. Był to punkt zwrotny w karierze młodej wokalistki.
W 2003 r. ukazał się pierwszy solowy album Any pt. Guarda-me a Vida na Maoî. Płyta zebrała znakomite recenzje, została świetnie przyjęta przez publiczność zarówno portugalską, jak i międzynarodową. Wokalistka ruszyła w trasę koncertową, śpiewając między innymi w prestiżowym Town Hall w USA.
W czasie, gdy jej europejskie koncerty okazywały się raz za razem niewiarygodnymi sukcesami, Ana zaczęła pracować nad swoim kolejnym albumem zatytułowanym Aconteceu (2004). Dwupłytowe wydawnictwo składa się z dwóch krążków: A Porta do Fado, zawierającego wykonania klasycznego fado, oraz Dentro de Casa z fado tradycyjnym. Album ten, tak jak poprzedni, został zaaranżowany i wyprodukowany przez Jorge Fernando.
W momencie, gdy płyta Aconteceu wchodziła na rynek, Ana Moura została zaproszona do słynnego Carnegie Hall w Nowym Jorku oraz do kilku innych amerykańskich miast. Odbyła również trasę koncertową po Holandii, podczas której wystąpiła m.in. w słynnym Concertgebouw w Amsterdamie. Dała także koncerty waze Francji i w Chinach, była ponadto nominowana do jednej z najbardziej prestiżowych nagród world music - Edison Award.
Mniej więcej w tym samym czasie Tim Ries, saksofonista The Rolling Stones, zachwycony głosem Any, który usłyszał na płycie kupionej w Japonii, zaprosił ją do współtworzenia drugiej płyty w ramach The Rolling Stones Project. W 2007 r. artystkę zaskoczył Mick Jagger i jego zaproszenie do wspólnego wykonania No expectations na stadionie Alvalade XXI, przed 30-tysięczną widownią.
Przyjaźń z gigantami rocka zaowocowała udziałem Tima Riesa w pracy nad trzecim albumem Any Moury, Para Além da Saudade, który ukazał się w pierwszej połowie 2007 r.
Rok 2008 rozpoczął się europejską trasą Moury po Holandii, Belgii, Francji, Niemczech i Hiszpanii, a także kilkoma koncertami w Portugalii, m.in. pierwszymi występami w dwóch najbardziej prestiżowych i magicznych salach Portugalii - Coliseu do Porto i Coliseu dos Recreios w Lizbonie. Artystka zdobyła także tego roku Podwójną Platynową Płytę za sprzedaż 40 tys. egzemplarzy Para Além da Saudade, które stało się jedną z najpopularniejszych płyt z muzyką fado w historii.
href="http://www.myspace.com/anamourafado">
15.09 (wtorek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Orishas (Kuba), Sister Fa (Senegal)
16.09 (środa), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Master Musicians of Jajouka featuring Bachir Attar (Maroko), Kwadrofonik (Polska)
17.09 (czwartek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Al Andaluz Project (Hiszpania), Mosaic (Polska)
W epoce Al Andalus (lub Al-Ándalus) mieszkańcy Półwyspu Iberyjskiego wyznający islam, judaizm i chrześcijaństwo żyli razem w społeczeństwie słynącym z tolerancji, dostatku, kwitnących sztuki i nauki. Projekt Al Andalus ma na celu przywołanie na nowo tych aspektów życia w dawnej Hiszpanii.
Współpraca trzech zespołów, które miały znaczący wkład w odrodzenie muzyki średniowiecznej (Estampie), śródziemnomorskiej (L'Ham de Foc) i sefardyjskiej (Amán Amán) dojrzała podczas wzajemnych wizyt w Walencji, Sewilli i Monachium. Trzy całkowicie różne kobiece głosy (Sigi Hausen z Estampie, Mara Aranda z L´Ham de Foc i Iman al Kandoussi), śpiewając na przemian solowe linie wokalne i partie chórków, reprezentują trzy różne kultury oraz trzy odmienne sposoby odczuwania i przekazywania emocji poprzez muzykę.
Wielkie umiejętności i charyzma muzyków służą budowaniu zespołu bez utraty głębi i autentyczności ich sztuki, a za to z ogromnym szacunkiem dla sefardyjskiego, arabsko-andaluzyjskiego i chrześcijańskiego dziedzictwa muzycznego.
Podczas 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur zespół wystąpi wspólnie z polską grupą Mosaic.
href="http://www.myspace.com/alandaluzproject1">
18.09 (piątek), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Vishwa Mohan Bhatt (Indie), Indialucia (Polska/Hiszpania/Indie)
19.09 (sobota), godz. 17.00, namiot festiwalowy
koncert finałowy uczestników warsztatów
19.09 (sobota), godz. 19.00, namiot festiwalowy
Farafina (Burkina Faso), koncert mistrzów warsztatów muzycznych
Zrodlo:estrada.pl, youtube.com. wikipedia.pl, myspace.com
wtorek, 14 lipca 2009
Przegląd najlepszych teatrów tańca współczesnego w Centralnym Basenie Artystycznym
Wszystkich wielbicieli teatru i tańca zachęcam do odwiedzenia Przeglądu Polsca Scena Tanca. To pierwsze tego typu wydarzenie w Warszawie.
W Warszawie nie było dotąd ogólnopolskiego przeglądu propozycji artystycznych scen tańca, który zapewniłby przez dwa miesiące możliwość zarówno poznania osiągnięć artystów, jak również ich konfrontacji, który pokazywałby bogactwo i siłę jaka tkwi w tańcu, jego uniwersalizm i niezależność. Osiem zespołów zapewnia różnorodność stylów choreograficznych i wielość dróg poszukiwania nowego wyrazu artystycznego.
Centralny BASEN Artystyczny rozpoczyna pierwszy etap regularnej promocji sztuki tańca współczesnego, która do tej pory na warszawskich scenach gości przede wszystkim tylko z okazji festiwali. Zamierzeniem CBA jest stworzenie stałego miejsca wspierającego także realizację projektów niezależnych, miejsca umożliwiającego rozwój, miejsca "zderzającego" twórczość różnych artystów. Jest to pierwszy krok do nawiązania stałej współpracy z prekursorami profesjonalnej sceny tańca w Polsce i regularnej prezentacji osiągnięć polskich i zagranicznych tancerzy i choreografów.
Najważniejszy celem przeglądu jest zainspirowanie, zaciekawienie i rozbudzenie widzów-odbiorców, oswojenie ich z tańcem współczesnym, pokazanie, że sztuka ta ma wartość i znaczenie równorzędne z innymi dziedzinami sztuki, takimi jak muzyka, opera, balet czy teatr dramatyczny.
Pierwszy spektakl jaki widzialam to "Metamorfozy" w wykonaniu Kieleckiego Teatru Tańca. Niezwykle plastyczny, bardzo ciekawy tanecznie ...
Troszke wiecej informacji o spektaklu ze strony KTT:
Premiera odbyła się 22 kwietnia 2007r. na Dużej Scenie Kieleckiego Centrum Kultury
czas trwania 50 min. Występuje 17 artystów.
Maszyna czasu pozwala nam wychylić się z własnego wnętrza, by poznawać, smakować świat wokół nas – świat zewnętrzny...
Ruchem przywołujemy przeszłość...
Odczytujemy tajemną mowę wrażeń, których minione światło rozjaśnia nasze wnętrze...
Zrywamy okowy snu, odrywamy się od własnego ja... metal, metal i ciało, schronienie... Znajdujemy kolejne schronienia i jeszcze inne, bo jest ich wiele, wiele...
Chcę uczynić czas nieśmiertelnym... Czas, w którego zastygłej lawie poczekamy na lepszy świat...
Niemożliwe staje się możliwym, a odwieczna, nieprzerwana podróż fal jest naszą wspólną grą na arenie świata...
Oczy oglądają jego przemożny zgiełk.
Jesteśmy, istniejemy, ale pozostajemy niewidzialni... Tak jak ten niedoskonały świat zaklęty w połyskliwą czerń agatu.
Pragniemy, marzymy..... a potem dzielimy się odczuciem dreszczu... i otacza nas jasność ciszy przetykanej kilkoma nitkami westchnień ...
Jesteśmy uczuciem
Jesteśmy łzą
Jesteśmy uśmiechem
Nasze przeznaczenie jest w nim zapisane...
Jesteśmy sercem, duszą
Jesteśmy spojrzeniem
W spojrzeniu mężczyzny, kobiety
Jesteśmy historią...
Jesteśmy różni i podobni zrodzeni z powłoki światła
wieczni... wieczni, wieczni
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Opisałam historię – podnosząca się kurtyna, artyści, dźwięki, światła...
Minie 46 minut do momentu opuszczenia jej w dół.
Zgromadzeni tu ku wspólnemu przeżywaniu, z czasem zapomnimy ten rytm, lecz wspólnie spędzona chwila, pozostawi uśmiech doznanej radości.
Chciałabym jeszcze tylko dodać – droga bez powrotu została spełniona... to cud.
Jestem nienasycona w pogoni za marzeniami.
choreografia
Ira Nadia Kodiche
asystent choreografa
Sarah Sottocasa
scenografia i kostiumy
Ira Nadia Kodiche
opracowanie światła
Ira Nadia Kodiche, Grzegorz Pańtak
Muzyka
Natasha Atlas, Orengeblossom, Laurent Garnier, Passarani, Spies Notinisn, Trentemoller
głos
Ira Nadia Kodiche, Ewelina Gronowska
obsada premierowa
Anna Budnicka, Marta Czernikiewicz, Aleksandra Doropowicz, Maria Fert, Anna Kmiecik, Judith Kowalczyk, Natalia Kozłowska, Ewelina Kubot, Monika Kuc, Katarzyna Skrzyniarz, Agata Twarowska, Karolina Ziółkowska, Małgorzata Ziółkowska, Michał Ośka, Grzegorz Pańtak, Tomasz Pietrzykowski, Marek Stawiarski
# 12 lipca 2009, godz. 20.00 – LUBELSKI TEATR TAŃCA „N.N. Wacławowi Niżyńskiemu” „NN” wyraża podwojenie i rozdwojenie jaźni, bytu, rzeczywistości i czasu. To dwoistość i dwojakość, dwutorowość i połowiczność, niepełność i niespełnienie, to nazwanie i nieokreślenie, to bycie tu i bycie gdzieś, wtedy i teraz, bycie pomiędzy, bycie sobą i kimś innym.
# 13 lipca 2009, godz. 19.00 – d & a dance action „Daleko od ciała” Odległe światy przyciągają się… zawieszone w nich ciała przenikają… dalekie staje się bliskie. Za pomocą partnerstwa i dialogu budowane jest porozumienie. W różniących się światach dominuje potrzeba wolności i niezależności, a jednocześnie wzajemnego wsparcia, które harmonizują i wypełniają przestrzeń.
# 13 lipca 2009, godz. 20.30 – LUBELSKI TEATR TAŃCA „48/4” Wyobraźmy sobie pokój, mieszkanie - niewielkie, nawet dość ciasne, a w nim klika osób. Popatrzmy, co się wydarzy, kiedy upłynie trochę czasu...
# 20 lipca 2009, godz. 19.00 – KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (NCK) „Cicindela” „Cicindela przypomina, że u podstaw życiowej aktywności leży zawsze odczucie braku i mglista obietnica całkowitego spełnienia. Dla tej iluzji się walczy, pozuje, pożera. A kiedy już się wydaje, że ma się ją na wyciągnięcie ręki, fatamorgana znika, odbijając się głuchym echem sarkastycznego śmiechu”.
# 20 lipca 2009, godz. 20.30 – KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (NCK) „Ballada o ciszy” (Nie)codzienne sytuacje, których bohaterem jest cisza, stały się dla twórców spektaklu punktem wyjścia do rozważań nad jej rolą w życiu człowieka. Jeśli mielibyśmy nadać ciszy płeć, to nie tylko ze względu na rodzaj gramatyczny, ale przede wszystkim zmienność i wieloznaczność. W przeważającej większości nazwalibyśmy ją kobietą.
# 26 lipca 2009, godz. 19.00 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Powiększenie” Spektakl solowy, którego najważniejszym motywem jest proces życia i poznanie samego siebie, jako jednostki. Według egzystencjalistów, człowiek ze swą wiadomością jest w istocie nicością, czyli zaprzeczeniem „cości” - rzeczy niezmiennej. Pragnie być „efektywnie zaangażowany w świat przyszły”.
# 26 lipca 2009, godz. 20.30 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Alchemik halucynacji” Pomysł, by stworzyć spektakl taneczny w oparciu o poezję Zbigniewa Herberta powstał niejako z potrzeby szukania odpowiedzi na dwa, naszym zdaniem, podstawowe pytania dotyczące każdego człowieka i artysty - o sens życia, formę i znaczenie twórczości.
# 27 lipca 2009, godz. 20.00 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Infantka” Jacek Krawczyk, zainspirowany twórczością Bruno Schulza, zbudował magiczny świat stosunków damsko-męskich, mistycznych i żywych obrazów w formie układów choreograficznych. Kobiety jawią się w nim jako demoniczne, uwodzicielskie i tajemnicze istoty niebezpieczne dla mężczyzn.
Centralny BASEN Artystyczny
ul. M.Konopnickiej 6
00-491 Warszawa
Tel. 501 533 616
Materialy ze strony organizatora i KTT.
W Warszawie nie było dotąd ogólnopolskiego przeglądu propozycji artystycznych scen tańca, który zapewniłby przez dwa miesiące możliwość zarówno poznania osiągnięć artystów, jak również ich konfrontacji, który pokazywałby bogactwo i siłę jaka tkwi w tańcu, jego uniwersalizm i niezależność. Osiem zespołów zapewnia różnorodność stylów choreograficznych i wielość dróg poszukiwania nowego wyrazu artystycznego.
Centralny BASEN Artystyczny rozpoczyna pierwszy etap regularnej promocji sztuki tańca współczesnego, która do tej pory na warszawskich scenach gości przede wszystkim tylko z okazji festiwali. Zamierzeniem CBA jest stworzenie stałego miejsca wspierającego także realizację projektów niezależnych, miejsca umożliwiającego rozwój, miejsca "zderzającego" twórczość różnych artystów. Jest to pierwszy krok do nawiązania stałej współpracy z prekursorami profesjonalnej sceny tańca w Polsce i regularnej prezentacji osiągnięć polskich i zagranicznych tancerzy i choreografów.
Najważniejszy celem przeglądu jest zainspirowanie, zaciekawienie i rozbudzenie widzów-odbiorców, oswojenie ich z tańcem współczesnym, pokazanie, że sztuka ta ma wartość i znaczenie równorzędne z innymi dziedzinami sztuki, takimi jak muzyka, opera, balet czy teatr dramatyczny.
Pierwszy spektakl jaki widzialam to "Metamorfozy" w wykonaniu Kieleckiego Teatru Tańca. Niezwykle plastyczny, bardzo ciekawy tanecznie ...
Troszke wiecej informacji o spektaklu ze strony KTT:
Premiera odbyła się 22 kwietnia 2007r. na Dużej Scenie Kieleckiego Centrum Kultury
czas trwania 50 min. Występuje 17 artystów.
Maszyna czasu pozwala nam wychylić się z własnego wnętrza, by poznawać, smakować świat wokół nas – świat zewnętrzny...
Ruchem przywołujemy przeszłość...
Odczytujemy tajemną mowę wrażeń, których minione światło rozjaśnia nasze wnętrze...
Zrywamy okowy snu, odrywamy się od własnego ja... metal, metal i ciało, schronienie... Znajdujemy kolejne schronienia i jeszcze inne, bo jest ich wiele, wiele...
Chcę uczynić czas nieśmiertelnym... Czas, w którego zastygłej lawie poczekamy na lepszy świat...
Niemożliwe staje się możliwym, a odwieczna, nieprzerwana podróż fal jest naszą wspólną grą na arenie świata...
Oczy oglądają jego przemożny zgiełk.
Jesteśmy, istniejemy, ale pozostajemy niewidzialni... Tak jak ten niedoskonały świat zaklęty w połyskliwą czerń agatu.
Pragniemy, marzymy..... a potem dzielimy się odczuciem dreszczu... i otacza nas jasność ciszy przetykanej kilkoma nitkami westchnień ...
Jesteśmy uczuciem
Jesteśmy łzą
Jesteśmy uśmiechem
Nasze przeznaczenie jest w nim zapisane...
Jesteśmy sercem, duszą
Jesteśmy spojrzeniem
W spojrzeniu mężczyzny, kobiety
Jesteśmy historią...
Jesteśmy różni i podobni zrodzeni z powłoki światła
wieczni... wieczni, wieczni
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Opisałam historię – podnosząca się kurtyna, artyści, dźwięki, światła...
Minie 46 minut do momentu opuszczenia jej w dół.
Zgromadzeni tu ku wspólnemu przeżywaniu, z czasem zapomnimy ten rytm, lecz wspólnie spędzona chwila, pozostawi uśmiech doznanej radości.
Chciałabym jeszcze tylko dodać – droga bez powrotu została spełniona... to cud.
Jestem nienasycona w pogoni za marzeniami.
choreografia
Ira Nadia Kodiche
asystent choreografa
Sarah Sottocasa
scenografia i kostiumy
Ira Nadia Kodiche
opracowanie światła
Ira Nadia Kodiche, Grzegorz Pańtak
Muzyka
Natasha Atlas, Orengeblossom, Laurent Garnier, Passarani, Spies Notinisn, Trentemoller
głos
Ira Nadia Kodiche, Ewelina Gronowska
obsada premierowa
Anna Budnicka, Marta Czernikiewicz, Aleksandra Doropowicz, Maria Fert, Anna Kmiecik, Judith Kowalczyk, Natalia Kozłowska, Ewelina Kubot, Monika Kuc, Katarzyna Skrzyniarz, Agata Twarowska, Karolina Ziółkowska, Małgorzata Ziółkowska, Michał Ośka, Grzegorz Pańtak, Tomasz Pietrzykowski, Marek Stawiarski
# 12 lipca 2009, godz. 20.00 – LUBELSKI TEATR TAŃCA „N.N. Wacławowi Niżyńskiemu” „NN” wyraża podwojenie i rozdwojenie jaźni, bytu, rzeczywistości i czasu. To dwoistość i dwojakość, dwutorowość i połowiczność, niepełność i niespełnienie, to nazwanie i nieokreślenie, to bycie tu i bycie gdzieś, wtedy i teraz, bycie pomiędzy, bycie sobą i kimś innym.
# 13 lipca 2009, godz. 19.00 – d & a dance action „Daleko od ciała” Odległe światy przyciągają się… zawieszone w nich ciała przenikają… dalekie staje się bliskie. Za pomocą partnerstwa i dialogu budowane jest porozumienie. W różniących się światach dominuje potrzeba wolności i niezależności, a jednocześnie wzajemnego wsparcia, które harmonizują i wypełniają przestrzeń.
# 13 lipca 2009, godz. 20.30 – LUBELSKI TEATR TAŃCA „48/4” Wyobraźmy sobie pokój, mieszkanie - niewielkie, nawet dość ciasne, a w nim klika osób. Popatrzmy, co się wydarzy, kiedy upłynie trochę czasu...
# 20 lipca 2009, godz. 19.00 – KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (NCK) „Cicindela” „Cicindela przypomina, że u podstaw życiowej aktywności leży zawsze odczucie braku i mglista obietnica całkowitego spełnienia. Dla tej iluzji się walczy, pozuje, pożera. A kiedy już się wydaje, że ma się ją na wyciągnięcie ręki, fatamorgana znika, odbijając się głuchym echem sarkastycznego śmiechu”.
# 20 lipca 2009, godz. 20.30 – KRAKOWSKI TEATR TAŃCA (NCK) „Ballada o ciszy” (Nie)codzienne sytuacje, których bohaterem jest cisza, stały się dla twórców spektaklu punktem wyjścia do rozważań nad jej rolą w życiu człowieka. Jeśli mielibyśmy nadać ciszy płeć, to nie tylko ze względu na rodzaj gramatyczny, ale przede wszystkim zmienność i wieloznaczność. W przeważającej większości nazwalibyśmy ją kobietą.
# 26 lipca 2009, godz. 19.00 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Powiększenie” Spektakl solowy, którego najważniejszym motywem jest proces życia i poznanie samego siebie, jako jednostki. Według egzystencjalistów, człowiek ze swą wiadomością jest w istocie nicością, czyli zaprzeczeniem „cości” - rzeczy niezmiennej. Pragnie być „efektywnie zaangażowany w świat przyszły”.
# 26 lipca 2009, godz. 20.30 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Alchemik halucynacji” Pomysł, by stworzyć spektakl taneczny w oparciu o poezję Zbigniewa Herberta powstał niejako z potrzeby szukania odpowiedzi na dwa, naszym zdaniem, podstawowe pytania dotyczące każdego człowieka i artysty - o sens życia, formę i znaczenie twórczości.
# 27 lipca 2009, godz. 20.00 – TEATR OKAZJONALNY (z Sopotu) „Infantka” Jacek Krawczyk, zainspirowany twórczością Bruno Schulza, zbudował magiczny świat stosunków damsko-męskich, mistycznych i żywych obrazów w formie układów choreograficznych. Kobiety jawią się w nim jako demoniczne, uwodzicielskie i tajemnicze istoty niebezpieczne dla mężczyzn.
Centralny BASEN Artystyczny
ul. M.Konopnickiej 6
00-491 Warszawa
Tel. 501 533 616
Materialy ze strony organizatora i KTT.
wtorek, 30 czerwca 2009
Koncert Studia Taneczno - Aktorskiego w Teatrze Na Woli, 20 i 21 czerwca 2009
20 i 21 czerwca odbyl sie koncert Studia Taneczno - Aktorskiego, który byl zwienczeniem naszej 10 miesiecznej pracy.
Pokaz byl bardzo różnorodny. Prezentowaly sie grupy tańca brzucha, flamenco, balet, funky, jazz, wspólczesny....
Zapraszam do obejrzenia zdjec i filmów z występu.
Fortepiano - choreografia Karoliny Kroczak
Bunt w Mikrokosmosie
Dirty Diana
Bitter Moon
Gosia i Ula
Grimme Love
Pokaz byl bardzo różnorodny. Prezentowaly sie grupy tańca brzucha, flamenco, balet, funky, jazz, wspólczesny....
Zapraszam do obejrzenia zdjec i filmów z występu.
Fortepiano - choreografia Karoliny Kroczak
Bunt w Mikrokosmosie
Dirty Diana
Bitter Moon
Gosia i Ula
Grimme Love
czwartek, 25 czerwca 2009
Trwa V Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania
Wlasnie trwa w Warszawie V Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania (21-28 czerwca 2009).
Niestety trudno dostac juz bilety, ale zachęcam do walki o nie ;-)
Zawirowania to festiwal, na który przybywają teatry tańca z różnych części Europy. W zamierzeniu organizatorów, w Warszawie mają spotkać się twórcy pochodzący z tych europejskich krajów, w których tradycja gatunku sięga półwiecza i twórcy z państw, w których teatr tańca dopiero powstaje.
Spotykamy się w Warszawie, czyli w samym środku Europy. Chcemy stworzyć tu okazję do zbliżenia się tancerzy z różnych części naszego kontynentu. Chcemy zestawić twórców z krajów bez wielkich tradycji tańca współczesnego z twórcami, którzy reprezentują potęgę tego gatunku. To spotkanie zespołów z różnymi doświadczeniami estetycznymi, społecznymi, historycznymi jest poniekąd celem samym w sobie, ma owocować wzajemnym oddziaływaniem i inspiracją – tak przybliża ideę dyrektor festiwalu Włodzimierz Kaczkowski.
Na tegorocznych Zawirowaniach wystąpi 20 zespołów z 14 różnych krajów – w tym również spoza Europy – ze Stanów Zjednoczonych i Izraela.
Festiwal Zawirowania w zamierzeniu ma być, trochę wbrew głównemu nurtowi tańca współczesnego, festiwalem teatrów, które ruchem próbują opowiedzieć jakąś prawdę o świecie, o człowieku czy o współczesności. Na Zawirowaniach wystąpią więc teatry, które nie uciekają od treści, ale przedstawiają ją w bardzo różny sposób – od sięgania po teksty literackie („Trzy siostry” Polskiego Teatru Tańca z Poznania czy „Post-Martha” z Izraela) przez analizę podświadomości (spektakle Daniela Abreu z Hiszpanii) do improwizacji czy happeningu, jak to jest w przypadku węgierskiego zespołu SIN.
– Ważne, żeby spektakl był wypowiedzią artystyczną odnoszącą się do jakiejś rzeczywistości. W świecie, w którym słowo stało się elementem manipulacji, właśnie ciało tancerza ma największą szansę zbliżenia się do prawdy – podkreśla Włodzimierz Kaczkowski.
Warto zaznaczyć, że niespodzianką tegorocznego festiwalu będzie impreza towarzysząca: spektakl „Chopin w plenerze” grany w Arkadach Zamku Królewskiego, który połączy we wspólnym projekcie choreografów i tancerzy z różnych krajów z artystami teatru tańca Zawirowania.
Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania to nie tylko spektakle, ale też warsztaty taneczne prowadzone przez najlepszych doświadczonych pedagogów tańca z kraju i zagranicy.
Zrodlo: Tvp.pl
Program Festiwalu Zawirowania:
21 – 28 czerwca, Warszawa
Niedziela, 21 czerwca
godz.15.00 - Dotknij tańca Studio Tańca B. Bystrzyca (Słowacja) - Rynek Starego Miasta
godz.18.00 - My body is a mobile phone, Olga Duchowna (Rosja) - Stara Prochownia
godz.20.30 – Undressed, Daniel Abreu (Hiszpania) - Stara Prochownia
Poniedziałek, 22 czerwca
godz.18.00 - Love me, Nanochach (Czechy) - Stara Prochownia
godz.20.00 - Post Martha, Niv Shenfeld & Oren Laor (Izrael) - Centralny Basen Artystyczny
Wtorek, 23 czerwca
godz.18.00 - Ball, Nele Suisalu & Florent Hamon - Stara Prochownia
godz.20.00 - Be Bop, Studio Tańca (Słowacja) - Centralny Basen Artystyczny
Środa, 24 czerwca
godz.18.00 - Trzy siostry, Polski Teatr Tańca (Polska) - Stara Prochownia
godz.19.30 - Negro, Daniel Abreu (Hiszpania) - Centralny Basen Artystyczny
godz.21.15 - Piotr i jego goście (Włochy) - Stara Prochownia
Czwartek, 25 czerwca
godz.18.00 - Fellow People, Omada One/Off (Cypr) - Stara Prochownia
godz.19.30 - Kosmos, Lubelski Teatr Tańca (Polska) - Stara Prochownia
godz.21.00 - Chopin ambiente, Zawirowania (Polska) - Stara Prochownia
Piątek, 26 czerwca
godz.18.00 - Dance in Cafe, SIN (Węgry) – Kawiarnia, Cantralny Basen Artystyczny
godz.20.00 - White noise, Vertigo Dance Company (Izrael) - Collegium Nobilium
Sobota, 27 czerwca
godz.18.00 – Just, po prostu – W&M Physical Theatre (Kanada) - Stara Prochownia
godz.20.00 - Unknow Land, Out of the Silence, Liss Fain Dance (USA) - Collegium Nobilium
Niedziela, 28 czerwca
godz.15.00 i godz. 16.00 – Chopin w plenerze, Teatr Tańca Zawirowania i przyjaciele (Polska) dwa spektakle – Arkady Zamku Królewskiego
godz.18.00 - Muchy na słońcu, D.O.Z.SK.I (Białoruś) - Centralny Basen Artystyczny
godz.20.00 - Blind questions - I see you me neither, Mouvoir (Niemcy) - Collegium Nobilium
POlecam filmy z zeszlorocznych spektakli:
Niestety trudno dostac juz bilety, ale zachęcam do walki o nie ;-)
Zawirowania to festiwal, na który przybywają teatry tańca z różnych części Europy. W zamierzeniu organizatorów, w Warszawie mają spotkać się twórcy pochodzący z tych europejskich krajów, w których tradycja gatunku sięga półwiecza i twórcy z państw, w których teatr tańca dopiero powstaje.
Spotykamy się w Warszawie, czyli w samym środku Europy. Chcemy stworzyć tu okazję do zbliżenia się tancerzy z różnych części naszego kontynentu. Chcemy zestawić twórców z krajów bez wielkich tradycji tańca współczesnego z twórcami, którzy reprezentują potęgę tego gatunku. To spotkanie zespołów z różnymi doświadczeniami estetycznymi, społecznymi, historycznymi jest poniekąd celem samym w sobie, ma owocować wzajemnym oddziaływaniem i inspiracją – tak przybliża ideę dyrektor festiwalu Włodzimierz Kaczkowski.
Na tegorocznych Zawirowaniach wystąpi 20 zespołów z 14 różnych krajów – w tym również spoza Europy – ze Stanów Zjednoczonych i Izraela.
Festiwal Zawirowania w zamierzeniu ma być, trochę wbrew głównemu nurtowi tańca współczesnego, festiwalem teatrów, które ruchem próbują opowiedzieć jakąś prawdę o świecie, o człowieku czy o współczesności. Na Zawirowaniach wystąpią więc teatry, które nie uciekają od treści, ale przedstawiają ją w bardzo różny sposób – od sięgania po teksty literackie („Trzy siostry” Polskiego Teatru Tańca z Poznania czy „Post-Martha” z Izraela) przez analizę podświadomości (spektakle Daniela Abreu z Hiszpanii) do improwizacji czy happeningu, jak to jest w przypadku węgierskiego zespołu SIN.
– Ważne, żeby spektakl był wypowiedzią artystyczną odnoszącą się do jakiejś rzeczywistości. W świecie, w którym słowo stało się elementem manipulacji, właśnie ciało tancerza ma największą szansę zbliżenia się do prawdy – podkreśla Włodzimierz Kaczkowski.
Warto zaznaczyć, że niespodzianką tegorocznego festiwalu będzie impreza towarzysząca: spektakl „Chopin w plenerze” grany w Arkadach Zamku Królewskiego, który połączy we wspólnym projekcie choreografów i tancerzy z różnych krajów z artystami teatru tańca Zawirowania.
Festiwal Teatrów Tańca Zawirowania to nie tylko spektakle, ale też warsztaty taneczne prowadzone przez najlepszych doświadczonych pedagogów tańca z kraju i zagranicy.
Zrodlo: Tvp.pl
Program Festiwalu Zawirowania:
21 – 28 czerwca, Warszawa
Niedziela, 21 czerwca
godz.15.00 - Dotknij tańca Studio Tańca B. Bystrzyca (Słowacja) - Rynek Starego Miasta
godz.18.00 - My body is a mobile phone, Olga Duchowna (Rosja) - Stara Prochownia
godz.20.30 – Undressed, Daniel Abreu (Hiszpania) - Stara Prochownia
Poniedziałek, 22 czerwca
godz.18.00 - Love me, Nanochach (Czechy) - Stara Prochownia
godz.20.00 - Post Martha, Niv Shenfeld & Oren Laor (Izrael) - Centralny Basen Artystyczny
Wtorek, 23 czerwca
godz.18.00 - Ball, Nele Suisalu & Florent Hamon - Stara Prochownia
godz.20.00 - Be Bop, Studio Tańca (Słowacja) - Centralny Basen Artystyczny
Środa, 24 czerwca
godz.18.00 - Trzy siostry, Polski Teatr Tańca (Polska) - Stara Prochownia
godz.19.30 - Negro, Daniel Abreu (Hiszpania) - Centralny Basen Artystyczny
godz.21.15 - Piotr i jego goście (Włochy) - Stara Prochownia
Czwartek, 25 czerwca
godz.18.00 - Fellow People, Omada One/Off (Cypr) - Stara Prochownia
godz.19.30 - Kosmos, Lubelski Teatr Tańca (Polska) - Stara Prochownia
godz.21.00 - Chopin ambiente, Zawirowania (Polska) - Stara Prochownia
Piątek, 26 czerwca
godz.18.00 - Dance in Cafe, SIN (Węgry) – Kawiarnia, Cantralny Basen Artystyczny
godz.20.00 - White noise, Vertigo Dance Company (Izrael) - Collegium Nobilium
Sobota, 27 czerwca
godz.18.00 – Just, po prostu – W&M Physical Theatre (Kanada) - Stara Prochownia
godz.20.00 - Unknow Land, Out of the Silence, Liss Fain Dance (USA) - Collegium Nobilium
Niedziela, 28 czerwca
godz.15.00 i godz. 16.00 – Chopin w plenerze, Teatr Tańca Zawirowania i przyjaciele (Polska) dwa spektakle – Arkady Zamku Królewskiego
godz.18.00 - Muchy na słońcu, D.O.Z.SK.I (Białoruś) - Centralny Basen Artystyczny
godz.20.00 - Blind questions - I see you me neither, Mouvoir (Niemcy) - Collegium Nobilium
POlecam filmy z zeszlorocznych spektakli:
poniedziałek, 22 czerwca 2009
Fiesta Flamenco 30 czerwca 2009
30-ego czerwca (wtorek)2009 Studio Flamenco zaprasza na fiestęrozpoczynającą sezon wakacyjny.
Fiesta odbędzie się w Centralnym Basenie Artystycznym, ul. Konopnickiej 6, zaczynamy o godzinie 18.30 !!!
W programie występ zespołu “Los Bomberos” (www.losbomberos.pl), pokazy uczennic Studio Flamenco oraz wspólna zabawa w rytmie rumby i sevillany.
Koszt: dla osób uczących się w STUDIO FLAMENCO - 10 zł, pozostali - 20 zł, dzieci bezpłatnie
Bilety można nabyć w Studio w czasie zajęć (bilety przy wejściu na fiestę wyłącznie po 20 zł)
Fiesta odbędzie się w Centralnym Basenie Artystycznym, ul. Konopnickiej 6, zaczynamy o godzinie 18.30 !!!
W programie występ zespołu “Los Bomberos” (www.losbomberos.pl), pokazy uczennic Studio Flamenco oraz wspólna zabawa w rytmie rumby i sevillany.
Koszt: dla osób uczących się w STUDIO FLAMENCO - 10 zł, pozostali - 20 zł, dzieci bezpłatnie
Bilety można nabyć w Studio w czasie zajęć (bilety przy wejściu na fiestę wyłącznie po 20 zł)
środa, 20 maja 2009
Koncert finałowy Triana 2009
27 i 28 kwietnia odbyl sie coroczny koncert finalowy szkoly tańca flamenco Triana.
W tym roku gocilysmy w Teatrze Żydowskim.
Zapraszam do obejrzenia kilku zdjec
W tym roku gocilysmy w Teatrze Żydowskim.
Zapraszam do obejrzenia kilku zdjec
Zniewalająca Yasmin Levy
Jednym z najpiękniejszych odkryć muzycznych dla mnie jest Yasmin Levy. Pierwszy raz ją uslyszalam w audycji Marcina Kydrynskiego "Siesta"
Gorąco polecam, przejmujace polaczenie flamenco i zydowskiej muzyki.
Yasmin Levy (ur. 23 grudnia 1975 w Jerozolimie) – izraelska piosenkarka. Wykonuje przede wszystkim muzykę sefardyjską, inspirowaną flamenco. Śpiewa w ladino, zapomnianym języku hiszpańskich Żydów. Charakterystyczną innowacją jest włączenie elementów flamenco i użycie takich instrumentów jak oud, skrzypce, wiolonczela i fortepian.
Pierwszy album Romance & Yasmin z 2000, dostał nominację w kategorii "najlepszy debiut"[1] World Music Award magazynu muzycznego fRoots i programu BBC Radio 3. Drugi album La Judería (hiszp: "Dzielnica żydowska"), zawiera m.in. popularne piosenki z filmu Vengo. W 2006 dostała kolejną nominację w kategorii "Culture Crossing"[2], a w 2007 w kategorii "Mid East & North Africa"[3].
Jej nieżyjący już ojciec, Yitzhak Levy, był pionierskim badaczem długiej i bogatej historii muzyki ladino i kultury diaspory hiszpańskich Żydów.
Dyskografia [edytuj]
* 2000: Romance & Yasmin
* 2005: La Judería
* 2006: Live at the Tower of David, Jerusalem
* 2008: Mano Suave
Przypisy
1. ↑ Ivan Chrysler (courtesy of fRoots): YASMIN LEVY (ISRAEL) (en). W: BBC Radio 3 [on-line]. [dostęp 21 września 2008].
2. ↑ Ivan Chrysler: YASMIN LEVY (ISRAEL) (en). W: BBC Radio 3 [on-line]. [dostęp 21 września 2008].
3. ↑ Garth Cartwright: YASMIN LEVY (ISRAEL) (en). W: BBC Radio 3 [on-line]. [dostęp 21 września 2008].
Żródlo: wikipedia.pl
środa, 14 stycznia 2009
Doskonałe kino hiszpańskie: Czwarte piętro w rezyserii Antoniego Marcerego
Gorąco polecam wszystkim wielbicielom dobrego kina - "Czwarte pietro" Antoniego Marcerego. Widzialam go w 2003 roku jak wchodzil do kin.... a teraz mozna go zobaczyc w TVP Kultura w ramach Panoramy Kina Swiatowego (emitowany byl 12 stycznia, ale napewno beda powtarzac ;-)).
Obraz ten okazuje swiat z perspektywy dzieci (Miguel Ángel-Juan Jose Ballesta, Izan-Luis Angel Priego, Dani-Gorka Moreno i Jorge - Alejandro Zafra), ktore mimo ciezkiej choroby zachowuja ogromna radosc i wole zycia. Zdecydowanie film wart zobaczenia. Pokazuje co tak naprawde w zyciu jest wazne.
Jest nie wiele rzeczy i spraw, którymi nalezy sie przejmowac.... Ja chyba ten film powinnam ogladac raz w miesiacu, aby pamietac, że martwic wszystkim co wokol.
Scenariusz filmu oparty jest na sztuce teatrelnej Alberta Espinosa, opisującej jego własne doświadczenia. Akcja filmu dzieje się na oDolby Digitalziale onkologicznym jednego z hiszpańskich szpitali dziecięcych, jego bohaterami są kilkunastoletni pacjenci w trakcie chemioterapii, często po amputacji kończyn. Choroba jednak nie zabija w nich nastoletniej, niepohamowanej niczym chęci życia. Kiedy na badania szpiku kostnego trafia do szpitala Jorge, zgrana już ze sobą grupa nastolatków bierze go pod swoje skrzydła. W przerwach między zabiegami ścigają się na wózkach po szpitalnych korytarzach, robią kawały lekarzom, przeżywają swoje pierwsze miłości& Antonio Mercero umiejętnie prowadzi widza od śmiechu, poprzez łzy do wzruszenia&
(bluedvd.pl)
Bohaterowie filmu sa fanami hiszpanskiego zespolu Estopa, ktory mozna uslyszec w finalowej scenie.
Nagrody:
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Montrealu, 2003, Najlepsza reżyseria i Nagroda Publiczności
Festiwal Filmowy w Maladze, 2003, wyróżnienie jury dla młodego zespołu aktorskiego
Mostra de Valencia, 2003, Nagroda Publiczności
Festiwal Filmowy Pinta del Este, Urugwaj 2004
Festiwal Filmów Hiszpańskich Viva, Manchester, Wielka Brytania 2004
Festiwal Filmów Hiszpańskich, Annecy, Francja 2004
Festiwal Filmów Młodego Widza „Ale kino”, Poznań 2004, Nagroda CIFEJ - Międzynarodowego Centrum Filmu dla Dzieci i Młodzieży
Obraz ten okazuje swiat z perspektywy dzieci (Miguel Ángel-Juan Jose Ballesta, Izan-Luis Angel Priego, Dani-Gorka Moreno i Jorge - Alejandro Zafra), ktore mimo ciezkiej choroby zachowuja ogromna radosc i wole zycia. Zdecydowanie film wart zobaczenia. Pokazuje co tak naprawde w zyciu jest wazne.
Jest nie wiele rzeczy i spraw, którymi nalezy sie przejmowac.... Ja chyba ten film powinnam ogladac raz w miesiacu, aby pamietac, że martwic wszystkim co wokol.
Scenariusz filmu oparty jest na sztuce teatrelnej Alberta Espinosa, opisującej jego własne doświadczenia. Akcja filmu dzieje się na oDolby Digitalziale onkologicznym jednego z hiszpańskich szpitali dziecięcych, jego bohaterami są kilkunastoletni pacjenci w trakcie chemioterapii, często po amputacji kończyn. Choroba jednak nie zabija w nich nastoletniej, niepohamowanej niczym chęci życia. Kiedy na badania szpiku kostnego trafia do szpitala Jorge, zgrana już ze sobą grupa nastolatków bierze go pod swoje skrzydła. W przerwach między zabiegami ścigają się na wózkach po szpitalnych korytarzach, robią kawały lekarzom, przeżywają swoje pierwsze miłości& Antonio Mercero umiejętnie prowadzi widza od śmiechu, poprzez łzy do wzruszenia&
(bluedvd.pl)
Bohaterowie filmu sa fanami hiszpanskiego zespolu Estopa, ktory mozna uslyszec w finalowej scenie.
Nagrody:
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Montrealu, 2003, Najlepsza reżyseria i Nagroda Publiczności
Festiwal Filmowy w Maladze, 2003, wyróżnienie jury dla młodego zespołu aktorskiego
Mostra de Valencia, 2003, Nagroda Publiczności
Festiwal Filmowy Pinta del Este, Urugwaj 2004
Festiwal Filmów Hiszpańskich Viva, Manchester, Wielka Brytania 2004
Festiwal Filmów Hiszpańskich, Annecy, Francja 2004
Festiwal Filmów Młodego Widza „Ale kino”, Poznań 2004, Nagroda CIFEJ - Międzynarodowego Centrum Filmu dla Dzieci i Młodzieży
poniedziałek, 12 stycznia 2009
Parada zabytkowych samochodow z okazji XVII WOŚP
Tym razem troszkę inny temat, ale równie mi bliski;-))
Wczoraj odbyla sie parada zabytkowych aut w Warszawie. Zorganizowana zostala z okazji XVII WOSP. Ulicami Warszawy ruszyly nie tylko Garbusy i Ogorki, pojawily sie Fiaty (min Mirka - Fiat Super MiraFiori naszego kolegi), Syrneki, Trabanty i inne cudeńka. To moja pierwsza tego typu impreza i juz stalam sie jej wielkim fanem ;-) Szczegolnie, że cel jest szczytny.
A oto foto - relacja:
Wczoraj odbyla sie parada zabytkowych aut w Warszawie. Zorganizowana zostala z okazji XVII WOSP. Ulicami Warszawy ruszyly nie tylko Garbusy i Ogorki, pojawily sie Fiaty (min Mirka - Fiat Super MiraFiori naszego kolegi), Syrneki, Trabanty i inne cudeńka. To moja pierwsza tego typu impreza i juz stalam sie jej wielkim fanem ;-) Szczegolnie, że cel jest szczytny.
A oto foto - relacja:
wtorek, 6 stycznia 2009
Carmen Amaya
Carmen Amaya urodzona 2 listopada 1913 w slumsach Somorrosrtro w Barcelonie. Zmarla 19 listopada 1963.
Jest ikoną i legendą flamenco - tancerka, spiewaczka. Patric Bensard mowil o niej "(..) jej taniec byl naznaczony ogniem, ktory mogla zgasic tylko smierc".
Tańczyć zaczęla w wieku siedmiu lat. Jej szkola tanca byla ulica. Tanczyla aby zaorbic pieniadze. W 1929 roku zadebiutowala w Paryzu, gdzie zostala bardzo goraco przyjeta. W 1936 roku zamieszkala w Stanach Zjednoczonych. Przez kilka lat grala w filmach. Z czego najwazniejsze to:
1963: Tarantos, Los jako Angustias
1945: Amores de un torero, Los
1944: Knickerbocker Holiday jako Cygańska tancerka
1942: Panama Hattie jako Tancerka (niewymieniony w czołówce)
1935: Hija de Juan Simón, La jako Soledad
Tanczyla dla Franklina Roosevelta w 1944 oraz dla Harrego Trumana w 1956 roku w Bialym Domu. Pochowana jest na cmentarzu Cementiri del Sud-Oest w Baercelonie Montjuïc.
Fragmety ksiazki Cyganska krolowa znajdziecie tu:
Wybrzebane w internecie:
Carmen Amaya - Los Tarantos - 1963 - Bulerias
Subskrybuj:
Posty (Atom)